12 Kasım 2022 Cumartesi saat 16:20 ‘de en yakın arkadaşımı ebediyete uğurladım.

Yazılarımda bazen giden müzisyenlerin arkalarından yazılar yazıyorum ama bunu yazmak en zoru oldu. .

Dile kolay 35 yıl iş ve ev arkadaşlığı yapmışız. Evlilik müessesesi dost olmadan yürüyen bir şey değil. Hele aynı işi yapıyor ve 7/24 beraber yaşadığınızda arkadaş olamazsanız evliliğiniz de, işiniz de yürümüyor. Buna inanmalısınız.

Yıllarca sahnede her türlü gösteriyi yapıp, eve gidince işimizin sadece eğlenceli taraflarını birbirimize hatırlatıp gülmen, sahnede olanlardan asla hesap sormamak, kıskansa bile belli etmeyen, her zaman görünmez olmayı başaran, acımasız iş dünyamızda her zaman arkamı kollayan, telefonum çaldığında asla açmayan, gece yarısı beni arasalar kim diye sormayan, eteklerim niye daha kısa değil, neden yakam babaanneler gibi diye benle tartışan, eve geç geldiğimde benimle dalga geçen, asla erkek arkadaşlarıyla bensiz eğlenmeye gitmeyen, orkestra arkadaşları için canını veren ve benimle sadece onlar için kavga eden, davulcum, orkestra şefim, liderim, yevmiyelere zam isteyenim, kokoş, süslü, güzel kokulu, iyi giyinen , iyi müzisyen, notist, çok iyi duyan, en ağır eleştirmenim, hayvansevenim, gurmem ,bulaşık yıkayanım, teknik danışmanım, sponsorum, arkamdan ortalık toplayanım, beni sevip okşayanım, takdir edip yere göğe koymayanım, canım Arsevi’mim bi’tanecik babacığı, mahallenin Nazmi Abisi, arka bahçe kedilerinin yemekçisi, müzik emekçisi canımın içi kocamı, Nazmi’mi davulcular cennetine uğurladım.

Yaşam savaşını kaybetti. Ama sonsuza kadar onu hatırlayanların kalbinde yaşayacağına inanıyorum.

Güle güle sevgili dostum..