Gençlik yıllarında gecelerini esir alan ölüm korkusu nedeniyle sabaha kadar uyuyamayan, karanlıkta ve sessizlikte yatamayan usta tiyatrocu Erol Günaydın, gürültün kendisine ninni gibi geldiğini söyledi.

Evhamları, korkuları, hastalıkları ve hastalıklardan öğrendikleri konusunda www.sagligimicinhersey.com'a açıklamada bulunan ünlü tiyatrocu Günaydın,

"Ameliyatlar oldum, kesildim, delik deşik ettiler doktorlar beni? Yanlış ameliyatlar yaptılar. Emekli sandığı güvencesinden olmamak için doktorlar

hakkında dava açmadım" diye konuştu.

Erol Günaydın'in www.sagligimicinhersey.com'a verdiği söyleşiden bazı ilginç bölümler:

. Evham ve korkularınız var mıdır?

"Evham ve korkularım çok vardı. Hala da biraz var. Gençken evham o kadar çok vardı ki bende, "ölüyorum" diye gece yarıları doktorlara koşardım. Kalbim güm güm atardı, kalbimi muayene ettirirdim. Sabahlara kadar uyumazdım. Karpuz sergileri vardı, karpuz sergilerinde arkadaşlarımla muhabbet ederdim. Gün ağarırken yorgun düşer, gider yatardım. Bu bende artık ölüm korkusu haline geldi.

Bir de karanlık korkusu var bende. Zifiri karanlıkta hayatta yatamam. Işıkta yatarım, lambayı ve televizyonu açarım. Gürültüyle televizyonu izleyerek ışıklı gece de uyurum. Galatasaray Lisesi'nde yatılı okuduğum için yatakhanede gürültü patırtı ederlerdi, ben öyle uyurdum. Sessizlikte uyuyamadığımdan onları mahsustan azdırırdım. Gürültü çıkarırlardı, ben öyle uyurdum. O yüzden şimdi de kimse konuşmayınca, gürültü çıkarmayınca uyuyamıyorum. "Hadi biraz konuşun" diyorum, onlar ses çıkarıyor bana ninni gibi geliyor ve uyuyorum."

Sessizlikten korktuğum için okuldayken pencereleri açardım ve dışarıya bağırırdım, ulurdum, köpekleri azdırırdım köpekler havlamaya başlayınca "ohh dünya varmış" derdim. Sonra da gider uyurdum.

" EŞİMİ KISKANIP BEN DE KANSER OLDUM"

. Eşiniz kanser nedeniyle yaşamını yitirdi. Eşinizin hastalığını öğrendiğinizde ne yaptınız?

"Eşimin kanser olduğunu ilk öğrendiğimde çok kötü oldum, birdenbire tüm vücudum titredi. Sonra ben de kansere yakalandığımı ilk duyduğumda hanıma dedim ki, "Bak gördün mü ben de kanser oldum hiç üzülme ikimiz el ele verip mücadele edeceğiz" dedim. "Seni kıskandım ben de kanser oldum" dedim.

Hemoroid falan sandım ben. Kolonoskopi yapıldı ve çocuklarıma gizli gizli bir şeyler söylüyorlar doktorlar. Doktoru çağırdım yanıma dedim ki: "Utanmıyor musun sen koca tıp adamısın orada fiskos yapıyorsun, çocuklara söylüyorsun da bana söylemiyorsun. Eğer kansersem kanser, üç ay ömrüm kaldıysa üç ay, ben bunları bilmek isterim" dedim. Kansersiniz dedi. Halbuki kanser değilmişim. "Kansersin" dediler parça aldılar benden, kanser ameliyatı yaptılar, perişan ettiler beni bıraktılar. Dava da açmadım çünkü emekli sandığına bağlıyım, parayı emekli sandığı veriyor, emekli sandığıyla aralarını bozmayayım dedim.

Ancak aktör olmadan önce doktor olmak istiyordum, meraklıydım. Evham dolayısıyla çok doktor gezdiğim için de her şeyi öğrendim."

. Beslenmenize dikkat eder misiniz?

"Hiç dikkat etmem. Bu beslenme konularına çok kızıyorum. Yok ot ye, kabak çekirdeği ısır, zencefil kaynat. Ben ne tereyağını, ne ekmeği ne fasulyeyi, ne pilavı eksik etmem. Her şeyi yerim. İçki de içerim. Hiç aldırmıyorum son derecede iyiyim.

"GENÇLERDEKİ ZAYIFLAMA TUTKUSU APTALLIK"

. Gençlerdeki zayıflama tutkusuna için düşünceleriniz nedir?

"Aptallıktan başka bir şey değil. Ben tiyatrocu olduğum için sabahtan akşama kadar provalarda jimnastik halindeydim. Çalışmak, yürümek kafi. Bunlar rahat insanlar, işleri güçleri yok. Sabahleyin kahvaltıda şu kadar kaşar peyniri yedim, öğlen oldu bir tane havuç yiyeyim. Bunları mı düşünüyorlar? İnsan çalışmayı, işlemeyi, hayatı düşünür. Perhiz yapan işçi gördünüz mü hiç? Hayır. Çalıştıktan sonra bunlar düşünülmez. Çalıştıktan sonra en güzel gıdaları alacaksın. Bizimkiler artık lükse geçmiş. Sabah akşam içki içiyorlar, gece yemek yiyorlar. Bunlar tembellikten oluyor. Gidiyor bir plaja akşama kadar güneş ayrı yerden ışık ayrı yerden etki ediyor, selülit olmaz da ne olur.