Hülya Avşar önceki gün Boğaziçi Üniversitesi Sinema - Televizyon Bölümü öğrencilerinin organize ettiği bir söyleşiye katıldı. Geçen yıllarda Mimar Sinan Üniversitesi'nde yine bir panel sonunda tartıştığı öğrencilere "Eğitim cahilliği alır, eşeklik baki kalır" dediği için mahkemelik olduğu hatırlatılan Avşar, bu kez "Gençler istediklerini sorabilir" dedi.
İşte Avşar'ın konuşması:
ARKADAŞLIK EDEMİYORUM
Magazini çok seviyorum. Sırf entelektüel olacağım diye ağzımda pipom, kıllı bacaklarıma giydiğim etekle dolaşamam. Neymiş efendim 'Ayda bir yaptırırım ağdamı. Çünkü ben entelektüelim kafam çalışıyor.' Belki de ben böyle takılanlardan daha entelektüel bir beyine sahibim ama dış görünüşüm nedeniyle asla o gözle görülemem. Görsel olarak entelektüel olamam. Zaten popüler olmayı seviyorum. Bu kadar göz önündeysem insanlar beni de, sevgilimi de, ne yaptığımı da görecek. Bizim entelektüeller gündemde olmakla popülariteyi çok karıştırıyorlar. Zaten onlarla arkadaşlık bile edemiyorum, çok sıkılıyorum.
Benden sonraki jenerasyonda beğendiğim hiçbir oyuncu yok. Beren Saat'in sahne ışığı iyi ancak oyunculuğunu ciddi bir şekilde baştan alması gerekiyor. Bir kere her lafında o gözlerini kırpmaktan vazgeçmeli. Oyunculuğunu tamamen değiştirirse çok güzel olur. Çünkü sahneye ve televizyona çok yakışıyor. Farklı bir ışığı var bence.
KÜRT KADININI OYNAMAM
Son zamanda özellikle Kürt kadınını oynamam için gelen senaryolar ağırlıkta... Kör gözün parmağına gibi, gündemde diye suyunu çıkarmak gibi geliyor bana. Şu anda Kürt kızı olsam da, Kürt kadınını oynamak iğrenç geliyor bana... Bu kadar gündemde değilken düşünülseydi oynardım. Zamanlaması doğru değil.
ŞİMDİ CİDDİ CİDDİ ÖPÜŞÜYORLAR
Sevişme sahnelerini hiç aykırı ve uçuk bulmuyorum. Bana son derece çağdaş geliyor. 'Dizilerdeki sevişme sahnelerini çocuklarımıza seyrettirmeyelim' diyorlar. Onu kapatıyorsun, çocuk internette neler neler seyrediyor. Kendisini Beren'in ya da Kıvanç'ın kollarında hayal eden kaç kişi vardır biliyor musunuz? Sinemanın ve dizinin başarısı da buradan ileri geliyor. Herkes kendisini onların yerine koyuyor. Sonra da ayıp diyorlar. Eskiden bu kadar gerçekçi öpüşmüyorlardı. Şimdi ciddi ciddi öpüşüyorlar.