Artık inandım.. ‘Vefa’ gerçekten de İstanbul’da bir semtin adı imiş! Tamam bütün televizyon kanalları seçimlere odaklanmış vaziyetteydi ama bir Allah’ın kulu çıkıp da bırakın haberi vermeyi, bir alt yazı da geçemez miydi?..

‘Erol Simavi’yi kaybettik..’

Kimdi Erol Simavi?.. Hürriyet’i Hürriyet yapan gazeteci… Gazetenin kurucusu Sedat Simavi’nin iki oğlundan biri… Uzun yıllar, ‘Hürriyet’in patronu’ olarak gazetecilik yaptıktan sonra, Hürriyet’i Aydın Doğan’a satıp, yurt dışına yerleşen gazeteci...

Sabah gazeteyi elime aldığımda, sol üst köşede 40 santimetre kare yer kaplayan sütunda gördüm haberi:

‘Erol Simavi’yi kaybettik..’

Tamam; yıllar önce Hürriyet el değiştirdi ama gazetenin ilk sahibinin, Türk basınının büyük kaybının haberi bu kadarcık mı yer tutmalıydı Hürriyet’in birinci sayfasında..

Devamı sayfa 4’te diyordu..

Tamam dedim 4. sayfa komple Erol Bey’e ayrılmış, uzun uzun hayat hikayesi (ki romanlara, filmlere konu olur) anlatılmış, eşleri, dostları, yetiştirdiği, beraber çalıştığı gazeteciler, birlikte olduğu Gönül Yazar, Nükhet Duru konuşturulmuştur..

Nerdeeeee?

Bu kez de 9 x 21 santimetre karelik bir alanda.. Kısacık yazıyı okudum.. Haberin son kısmı aynen şöyle idi:

‘Hürriyet gazetesinin yanında Kelebek, Hafta Sonu, TV’de 7 Gün, Çarşaf, Gong, Gösteri gibi ilaveler çıkaran Simavi…’

E yuh! Bir yuh yetmez 100 kere 1000 kere yuh!

Haberi kaleme alan muhabir kardeşimin verdiği listeden bir tek Kelebek ‘ilave’ idi.. Gerisi kendi alanlarında uzun yıllar büyük satışlar yapmış dergiler..

Ne diyeyim; iyi ki görmedi.. Bir kez daha ölürdü Sayın Simavi..

Onca dergi ve gazetesi içinde hiç patronum olmadı ama özellikle Nükhet Duru ile birlikte olduğu dönemde Bodrum’da bir-iki rakı masası muhabbetlerimiz olmuştu..

Nurlar içinde yat büyük gazeteci..

‘Türk basını seni asla unutmayacak..’ diyeceğim ama.. Unuttu bile!