Mutlu bayramlar!

Şurası bir gerçek ki, her şey iyi dileklerle başlar. İyi dilekler, yüzümüzü güldürür, ruhumuzu aydınlatır, kalbimizi ısıtır ve günü çok daha güzel geçirmemizi sağlar.

İşte bu nedenle, “Mutlu bayramlar!” demek güzeldir, hoştur. Sıcacık bir kelimedir.

Bayramımızı şenlendirir, bizi mutlu eder. Ve tabii “Ah, nerede o eski bayramlar?” kelimesine de atıf yapmamak elde değildir.

Fakat yüzyılımızda değişen değerleri ah ederek, vah ederek anmak yerine, onları yeniden hayatımızın bir parçası haline getirmeye çalışmak çok daha iyi bir fikir değil mi?

Peki, buna birkaç gün içerisine kutlayacağımız Kurban Bayramı ile başlamaya ne dersiniz?

Bayram günlerinde en güzel zamanlar bütün ailenin aynı sofrada buluştuğu anlardır.

Büyükanneler, büyükbabalar hatta nineler… Anneler, babalar, çocuklar, torunlar…

Bazen uzun süren bir kahvaltı, bazen öğle yemeği ya da şehir dışından gelenlerin katıldığı keyifli bir akşam yemeğinde buluşulur, sohbetler edilir; eski günler anılır, dostluklar tazelenilir.

Ne güzel anlardır, o anlar… Hepimizin hafızasında böyle kalabalık bayram kutlaması anıları yer etmiştir.

Yaşımız kaç olursa olsun, dedemizin elini öptüğümüzde aldığımız o ilk bayram harçlığını hiçbir zaman unutmayız.

Ne güzel, ne bereketli bir harçlıktır ki o, zamanları aşar, hiç eskimez, biz yaş aldıkça hafızamızda tazeliği korur.

İşte, bayramlarda ilk hatırlamamız gereken en güzel geleneklerden biri de bu harçlıklardır.

Ne kadar büyürsek büyüyelim, bayram harçlığı almak hep mutlu eder bizi!

Tabii, bu harçlığı ihtiyacı olanlarla paylaşmak en güzelidir. Bayramlarda ihtiyacı olanları sevindirmek, onların dualarını almak en güze hediyedir.

Bu bayram, bunu hatırlayalım olur mu?

Her zaman söylerim, bayramın şekerleri çocuklardır. Bir zamanlar, bayramın erken saatlerinde kapı zilleri çalar ve mahallenin çocukları bayram kutlamasına gelirlerdi.

Zaten unutulmaya yüz tutan bu gelenek, Pandemiyle birlikte neredeyse tamamen kayboldu, gitti.

Oysa ne hoştur, kapının eşiğinde bayram şekeri ama en çok da bayram harçlığı bekleyen çocuklar.

Keşke yine gelseler, keşke yine kapı zilleri bayramlarda çalsa! Belki buna biz, kapı komşumuzun kapısını çalıp, bayramını kutlayarak başlayabiliriz.

Bu bayram, bunu hatırlayalım olur mu?

Bir zamanlar cep telefonları yoktu. Ah, evet! Bu yeni nesil için anlaması çok ama çok zor bir cümle olmalı…

Biz yetişkinler için de öyle aslında… Teknolojinin rahatlığına öylesine alıştık ki, bir zamanlar hayatımızı cep telefonları olmadan gayet güzel idare ettiğimizi dahi unuttuk.

İşte o zamanlar bayram tebrik kartları vardı. Bugün çoğumuzun hatırlamadığı bayram tebrik kartları!

Günümüzde elektronik posta var tabii… Var da, bayram tebrik kartı nerede, elektronik posta nerede?

Üstelik postanelerde hala bayrak tebrik kartları var. İşte bu bayram bir değişiklik yapın ve akıllı telefonunuzdaki, herkese aynı anda gönderdiğiniz aynı suni mesaj metnini silin ve onun yerine en yakın postaneye gidip, sevdiklerinize bayrak tebrik kartı gönderin.

İnanın, o mesajdan çok daha mutlu olacaklardır.

Bayramların en güzel geleneklerinden biri de, ya da eski bayramların diyelim, küsleri barıştırmaktır.

Bayram tebrikleri yapılırken aile içinde, komşular veya yakın arkadaşlar arasında, hatta sevgililer ve eşler arasında dahi küslükler giderilir, dostlar araya girer ve küsler barıştırılırdı.

Bayram bu, adı üstünde… Hiç bayramda küslük olur mu? Hem küs olmak dediğimiz şey nedir ki?

Kızgınlıkla söylenenler, bir özür ile bir el öpme, sarılma ile neden giderilmesin? İşte bu bayram bunu da hatırlayalım olur? Küsleri barıştıralım, sevaba girelim.

Bir şef olarak bayram sofralarımızın lezzetlerine değinmeden geçemeyeceğim. Biliyor musunuz, bayram sofralarının gelenekselliği dahi kaybolmak, unutulmak üzere…

Özellikle de büyükşehirlerde... Oysa Anadolu’nun geleneksel bayram sofraları ne kadar da şenlikli, tadına doyulmaz, bereketli ve paylaşımcıdır.

Bu bayram sofranızdaki neşeniz bol, bereketli ve paylaşıma açık olsun. Hepimizin, en çok da bu çağda sevgiyi paylaşmaya ihtiyacı var.

Mutlu bayramlar!